Różaniec [łac. rosarium ‘ogród różany’, ‘wieniec z róż’], maryjna modlitwa medytacyjna skoncentrowana na rozważaniu tajemnicy Wcielenia i Odkupienia, czyli życia, męki, zmartwychwstania i chwały Chrystusa; określana jako streszczenie Ewangelii (Leon XIII, Paweł VI). Łacińskie rosarium ‘ogród różany’, ‘wieniec z róż’, maryjna modlitwa medytacyjna skoncentrowana na rozważaniu tajemnicy Wcielenia i Odkupienia, czyli życia, męki, zmartwychwstania i chwały Chrystusa; określana jako streszczenie Ewangelii (Leon XIII, Paweł VI). Swoją nazwą nawiązuje do symboliki ogrodu różanego, będącego obrazem pełnej cnót Marii, którą popularyzowały zwł. pisma Henryka Suzo. Początki są związane z powstałym w XII w. tzw. psałterzem maryjnym (150 odmawianych Ave Maria odpowiadało liczbie psalmów). Znana forma: 150 Zdrowaś Maryjo, podzielonych na „dziesiątki”, poprzedzone Ojcze nasz i zakończone Chwała Ojcu, wykształciła się w końcu XV w. kręgach dominikańskich. Błogosławiony Alan uchodzi za autora przekazu o cudownym pochodzeniu różańca., wg której pierwszy sznur modlitewny z zaleceniem odmawiania tej modlitwy miał otrzymać od Maryi św. Dominik. Modlitwa maryjna połączona z rozważaniem tajemnic ewangelicznych, podzielonych na części: radosną, bolesną i chwalebną, została spopularyzowana przez bractwa różańcowe działające od końca XV w. Ponowny rozkwit różańca nastąpił po Soborze Trydenckim jako wyraz odnowionej pobożności maryjnej a szczególnie po ustanowieniu przez św. Piusa V święta Matki Bożej Różańcowej. W 1573 Grzegorz XIII ustanowił święto obchodzone w każdą pierwszą niedzielę października we wszystkich kościołach posiadających ołtarze różańcowe. Za pontyfikatu Leona XIII (autor kilkunastu encyklik różańcowych) październik ogłoszony został miesiącem maryjnym, poświęconym modlitwie różańcowej. W 2002 papież Jan Paweł II w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae ogłosił czwartą część, złożoną z 5 nowych tajemnic, nazwanych „tajemnicami światła”, a dotyczących życia publicznego Jezusa (chrzest w Jordanie, objawienie na weselu w Kanie, głoszenie królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia, przemienienie na górze Tabor, ustanowienie Eucharystii). Praktyka żywego różańca w naszej parafii Zasadą dzięki której różaniec „żyje” jest jego całościowe odmawianie, ile róż w danej parafii tyle codziennie „pełnych” modlitw różańcowych. Dana osoba odmawia przez miesiąc codziennie te samą dziesiątkę różańca...
|